Tentoi të krijonte 'LVMH-në kineze', pronari i kompanisë fshihet në një dhomë hoteli për të negociuar me kreditorët
Një i dashuruar kinez pas LVMH (lider botëror në produktet e cilësisë së lartë) shpenzoi miliarda për të blerë marka globale të botës së modës, por zbavitja e tij tani po zbërthehet.
Gjashtë vjet më parë, një prodhues tekstili pak i njohur i quajtur Shandong Ruyi Group filloi një fushatë blerjesh të furishme me synimin për t'u bërë versioni kinez i kompanisë luksoze LVMH.
Me qendër në qytetin e lindjes të Konfucit, kreu i kompanisë Qiu Yafu shpenzoi më shumë se 3 miliardë dollarë për të rrëmbyer asete nga Parisi, në zemër të Londrës. Ai bleu markat franceze të modës Sandro dhe Maje, si dhe prodhuesin britanik të palltove Aquascutum dhe prodhuesin e pëlhurave elastike Lycra.
Ruyi tani po humbet kontrollin e bizneseve kryesore dhe është futur në mosmarrëveshje me kreditorët, duke përfshirë Carlyle Group Inc. Në qershor, huadhënësit morën Wilmington, Lycra Co. me bazë në Delaëare, prodhuesi i materialeve që Ruyi e kishte blerë nga vëllezërit miliarderë Koch. Vendimet e gjykatave në muajt e ardhshëm mund të vendosin për fatin e pasurive të tjera.
Rritja e Ruyi-t erdhi në mes të një vale parash prej 400 miliardë dollarësh teksa qeveria kineze u përpoq të krijonte kampionë globalë. Autoritetet po inkurajonin prodhuesit tradicionalë që të rriteshin, të shtonin zinxhirin e prodhimit me synim ndërtimin e një ekonomie të drejtuar nga konsumi.
“Shumica e blerjeve të bëra nga kompanitë kineze jashtë shtetit në vitet e fundit nuk kanë qenë të suksesshme”, tha Jeffrey Wang, bashkë-drejtues i zyrës së Shangait në firmën e investimeve BDA Partners. Kompanitë as nuk mund të shiten tani, sepse humbja do të ishte shumë e madhe.
Qiu Yafu, pronari i kompanisë, një ish-punëtor fabrike 64 vjeç, është mbyllur në një dhomë hoteli në Hong Kong muajt e fundit dhe po negocion me kreditorët. Këto janë detaje të zbuluara nga ata që kanë informacione mbi këtë çështje. Ai po përpiqet të mbajë pjesë të perandorisë së tij ndërkombëtare, e cila përfshin gjithashtu etiketën Cerruti 1881 të frymëzuar nga Italia dhe kompaninë britanike të veshjeve për meshkuj Kent & Curëen.
Një përfaqësues i Ruyi Group tha se kompanitë që bleu ishin investime strategjike dhe se punoi shumë për të përmirësuar performancën e tyre, duke përdorur ekipe lokale për të menaxhuar operacionet jashtë shtetit.
“Ne nuk i hymë kësaj rruge duke bërë blerje të parëndësishme për hir të të përvetësuarit të aseteve më të famshme”, tha përfaqësuesi i grupit që fajëson më tej pandeminë.
“Është shumë për të ardhur keq që pandemia e Covid-19, së bashku me tensionin Kino-SHBA dhe pjesa e kredive, na dëmtoi rëndë”, shton ai.
Në fillim, strategjia e Ruyi dukej si një fitimtare e sigurt. Blerësit kinezë gjithnjë e më të pasur po vërshonin drejt mallrave luksoze evropiane, kështu që Ruyi do të rrëmbente markat e huaja që kishin lënë pas dore tregun kinez dhe do t'i afronte ato, aty ku ishte kërkesa. Pasi bleu një shumicë aksionesh në grupin francez të modës SMCP SA nga KKR & Co. në 2016, Ruyi Group e ndihmoi atë të ndërtonte një rrjet prej më shumë se 100 dyqanesh në kryeqendrat në lulëzim si Shangai dhe Pekini.
E renditën SMCP në bursën e Parisit, një sukses që u dha besimin për të bërë më shumë blerje.
Ruyi mori financime të bollshme nga bankat, duke përfshirë JPMorgan Chase & Co. dhe Barclays Plc, duke bërë blerje që i shtuan asaj mijëra punonjës të rinj në Amerikën e Veriut dhe Evropë dhe objekte të avancuara që prodhonin produkte si izolimi Thermolite.
Në vitin 2018, Qiu Yafu deklaroi publikisht qëllimin e tij për ta kthyer Ruyi-n në LVMH të Kinës dhe kompania filloi të shfaqej si një blerës i mundshëm sa herë që një biznes konsumatori perëndimor dilte në skenë. Papritur u duk e largët e kaluara modeste e Ruyi-t që eksportonte pëlhurë leshi në vendet në zhvillim.
Qiu Yafu i mahniti ndjekësit e mediave sociale duke dhënë leksione biznesi, nga loja e lashtë kineze Go, si rëndësia e ndjekjes së ekuilibrit dhe harmonisë mbi fitoren e plotë dhe mënyra se si një rival i mprehtë mund të nxjerrë në pah performancën tuaj më të mirë. Ai ftoi prodhues të tjerë kinezë që t'i bashkoheshin atij për të mposhtur reputacionin për cilësinë e ulët, duke forcuar markat e tyre.
Një investitor që vizitoi selinë e kompanisë gjatë asaj periudhe kujton se i bëri përshtypje dekori i luksit që i ngjante më shumë një kryeqyteti global, sesa një qyteti të vogël provincial në Kinën lindore. Ekzekutivët e kompanisë u shprehën gjerësisht në lidhje me planet e tyre ndërkombëtare. Por kjo ambicie nuk ishte e mjaftueshme për të ringjallur markat, ylli i të cilave tashmë kishte filluar të zbehej.
Ruyi kishte probleme të rienergjizonte Gieves & Haëkes, e cila tashmë po luftonte nga rritja e kostove dhe një treg që kishte ngecur.
Për Ruyi-n, shpejt lindi nevoja për kreditorët.
Pasi dështoi në disa obligacione të këmbyeshme, administratori i kompanisë po përballet me çështje gjyqësore në Angli, Luksemburg, Francë dhe Singapor nga kreditorët.
Marrëveshjet jashtë vendit nga firmat kineze janë ngadalësuar që nga bumi i vitit 2016
Një mori grupesh kineze ndoqën zgjerimin e shpejtë jashtë shtetit gjatë së njëjtës periudhë si Ruyi, duke shpresuar të përsëritnin sukseset e kaluara si blerja nga Shuanghui International Holdings Ltd. e prodhuesit amerikan të mishit të derrit Smithfield Foods Inc.
“Blerësit kinezë kanë nënvlerësuar vështirësitë në integrimin pas marrëveshjes”, - tha Garcia Herrero – “Përplasjet kulturore ishin përtej pritshmërive të tyre.”