The first Olympic medal and the fly under the political umbrella
By Edi Rama/ Yesterday Albania won the first medal in its history at the Olympic Games💥
Normally, there should be no need to give explanations today, but here we, the Albanians, have a hard time rejoicing all equally when Albania makes a success.
The fly under the political hood does not allow us the same joy, it is hiding, as always, awakening the mosquitoes of our distant past, which made Faik Konica once write that Albanians forgive everything except success. Fortunately, not all of them anymore, because there has been in Albania for a long time today, a solid majority, generally silent, which is emancipated enough to think with its own head and to enjoy every success of Albania, without being influenced at all from the mass hype of the channels, portals and social networks, without any thought from the noisy sellers of the great political-media swamp. Like all this majority to which I belong, I was very happy to see the red and black flag climb for the first time on the poles of Olympic success, and I posted the photo of our first Olympic medalist in history, without being able to hide the joy of the fruit of the work behind this historic success.
The rebellion of the above-mentioned fly and the mosquitoes behind it was immediate, and they tried to raise the legend of Albanian weightlifting, Ymer Pampuri, from the grave, putting the pin and pulling out the infected tongue, because I wrote that last night was the first medal in history. According to them, the first was Ymer Pampuri's gold medal at the Munich Olympic Games in 1972!
But the truth is as I said and as the International Olympic Committee also says in its post last night and in its table of medals in the history of the Olympic Games. Ymer Pampuri made a remarkable success by coming first in the strength style (at the time there were three weightlifting competition styles), but ninth in the classification of the Munich Olympic competition, as a result of the much lower result in three combined styles. Ymer Pampuri's medal is not an Olympic medal, but it is the gold medal in the corresponding style in the world championship that year was played in parallel in the same Olympic competition.
Ky fakt nuk ia heq assesi shkëlqimin paraqitjes befasuese të Ymer Pampurit në atë kohë kur Shqipërinë nuk e njihte askush dhe kur rezultati i tij në stilin e forcës i dha vendin e parë në botë në atë stil, po jo medaljen olimpike, e cila jepet gjithnjë për rezultatin e kombinuar jo për një stil të vetëm. Kaq dhe kështu është historia e paharrueshme e Ymer Pampurit, i cili po atë vit doli edhe i dyti në Europë në stilin e forcës. Miza dhe mushkonjat prapa saj, nuk e lanë pa e vënë kujën e pa e nxjerrë gjuhën edhe për faktin se medalisti ynë i parë në histori, Chermen Valiev, është një talent nga Osetia – zona e pushtuar e Gjeorgjisë prej trupave ushtarake ruse – i cili erdhi në Shqipëri, mori nënshtetësinë shqiptare dhe derdhi shumë lotë pse një gjykim i dyshimtë i katër sekondave të fundit në ndeshjen e mëparshme, i hoqi mundësinë të garonte në finale për medaljen e arit, pasi ishte kualifikuar për në Paris duke eliminuar në mes të Stambollit kampionin olimpik turk të Lojrave të Tokios.
Padyshim që gjuhëjashtët e suksesit të madh të Shqipërisë mbrëmë, të cilët janë përgjithësisht po ata që nxjerrin gjuhën për çdo sukses ndërkombëtar e çdo progres të vendit tonë të përbashkët, jo vetëm nuk duan t’ia dinë se në kohët e sotme, në plot skuadra kombëtare të vendeve të Europës, në gjithëfarë disiplinash sportive, ka sportistë të lindur gjetkë dhe të birësuar nga vende të ndryshme për të arritur sa më shumë rezultate për flamujt e tyre, po as nuk kanë si ta dinë se çfarë gare bëhet nga federatat e komitetet olimpike për birësimin e këtyre talenteve. Dhe patjetër, nuk kam as si dhe as pse e fsheh, që fakti se Shqipërisë sot nuk ia birëson më as Greqia fqinje si deri dje, e as ndonjë vend tjetër, jetimët e braktisur nga atdheu i tyre si Luan Shabani, që u detyrua me pahirin e kushteve mjerane dhe indiferencës së injorancës sportive në pushtet në Shqipëri, që medaljet olimpike t’i synonte e t’i merrte si i birësuar nga Greqia, sepse sot, Shqipëria ka krijuar kushte optimale jo vetëm për talentet e veta në sportet individuale, po edhe pikërisht për të birësuar talente të ardhur nga vende të tjera.
Sot sportistët elitarë të ngjyrave të Shqipërisë në kompeticionet ndërkombëtare, jo vetëm shpërblehen më mirë se sa në shumë vende të Europës për rezultatet e larta në arenën e më të mirëve, po as nuk mbeten më rrugëve kur varin këpucët e garave në gozhdën e fundit të aktivitetit sportiv. Ata janë të integruar në Forcat e Armatosura të Shqipërisë, me grada sipas rezultateve, pagë deri në fund të jetës aktive, si edhe pension në bazë të gradës. Madje në këtë grup nderimi kombëtar, përfshihen edhe kampionët olimpikë të Kosovës, vajzat fantastike të trainerit gjenial Driton Kuka, i cili së bashku me të vëllanë, ka krijuar në palestrën e Pejës një oaz suksesesh mbarëbotërore.
The flies and gnats of the political sub-parliament, perhaps patriotic, ridiculed the small number of the Albanian representative in Paris, but they have no way of remembering that Albania did not have school gymnasiums or a hand games palace until ten years ago. of European standards, not even a stadium for the national team, which we found in the terrible condition of FIFA and UEFA to play home matches outside Albania, which had a stadium for the blackest page entered in the list black UEFA and FIFA and on the other hand, there was not even an Albanian Olympic Committee that deserved to be called such. The national sport does not rise either with the holy spirit, nor with the patriotic short-sightedness of the fly under the political umbrella of the mosquitoes that go behind it, nor simply because it wants the next government, it is rising with a long-term vision and strategy, cultivating the seed of the sports movement from the youngest ages and relying on strong partnerships with the country's Olympic Committee or the Football Federation, which for the weight of the most popular sport in the world demands and eats bread separately.
The inseparable foreigners of our street cannot help but consider it a coincidence that in the last ten years our national team has gone to the European finals twice in history, and they cannot accept that last night's historic success Albania's first Olympic medal, is also related to the joint efforts of these years, when the vision and admirable work of the senior leaders of the ALF and KOKSH, have been harmonized with the vision and the dedicated work of the government for sports , looking far and making every day a small step on a still long road. Yes, of course, the bites of flies and mosquitoes are not a problem at all beyond these imposed explanations, which I would not have written if I had not been disgusted by the misuse of the legendary Ymer Pampuri, who entered the list unjustly and innocently last night long of the dead of this nation, which the immortal flies and mosquitoes of hatred and jealousy in this small country of ours, raise from the grave to throw them on the field of their blind wars, against the successes of Albania in in any field, in any case and at any time.