Why arguments are foolish and dangerous, according to Plato
2023-09-21 10:47:30
TiranaPost
There is a difference between dialectic and debate. When you meet someone with a different view than yours, you are bound to return to the debate. But debate is a kind of sport, with winners and losers. Debates are not about getting closer to the truth, but about who comes out the best. In Plato's Greece, sophists were professional debaters. Today, we can learn their tricks to understand their empty arguments.
Few people are really too late for the truth. We might say yes, but when it comes down to it, people are all too susceptible to that age-old weakness: vanity.
Le të supozojmë se jeni duke pirë diçka me disa miq dhe po bëni një debat miqësor për një temë të diskutueshme. Ju keni mendimin tuaj, keni argumentet tuaja dhe jeni kundër dikujt tjetër. Supozoni, tani, se ata japin një kundërshembull brilant dhe e shpërbëjnë plotësisht pozicionin tuaj. Si reagoni? A thoni, “Mirë, mund të kesh të drejtë”, apo dyfishoni përpjekjet tuaja? Për Platonin, është me të vërtetë një person i rrallë ai të cilit i bëhet vonë për të vërtetën. Shumica e njerëzve duan vetëm të fitojnë.
Ekziston një dallim filozofik midis dialektikës dhe debatit. Dialektika është ajo ku dy njerëz me pikëpamje të kundërta diskutojnë se cili pozicion është më i miri. Shqetësimi i tyre është se çfarë është e drejtë, dhe një dialektikë zakonisht zgjidhet me një lloj kompromisi ose sinergjie që është një përmirësim i secilit pozicion. Debati, nga ana tjetër, është një lloj sporti. Dhe, si me shumicën e sporteve, duhet të ketë një fitues dhe humbës. Ashtu si sportet e tjera, ju mund të stërviteni për t’u bërë më të mirë në debat. Ju mund të mësoni truqet për ta bërë kundërshtarin të duket budalla ose argumentet e tyre duken të dobëta.
Kjo është pikërisht arsyeja pse Platoni mendonte që ishin gjëra shumë budallaqe e të rrezikshme.
Nëse e quani dikë sofist, jeni duke e quajtur sharlatan. Një sofist është dikush që flet mirë, mund të ngrejë peshë një turmë dhe mund të bëjë të mençurin në kurrizin tuaj, por nuk i bëhet aspak vonë për të vërtetën. Nëse e quani një politikan sofist, po thoni se atij i intereson vetëm marrja e votës dhe nuk ka ndonjë parim. Dhe arsyeja pse “sofist” është bërë një term kaq poshtërues, është e gjitha për shkak të Platonit.
Në Greqinë e Platonit, sofistët ishin filozofë, por ata ishin më të merakosur për artin e retorikës dhe të bindjes. Ishin të fokusuar tek debati dhe jo tek dialektika. Sofistët ndonjëherë bënin shumë para duke u mësuar të tjerëve artin e madh për të fituar një debat. Ata u mësonin politikanëve aspirantë, fëmijëve nga familje fisnike ose kujtdo me një qese mjaft të madhe parash, se si ta bëni kundërshtarin të dukej budalla. Ata mësonin se si ta bënin turmën në anën e tyre, dhe u mësonin se si të dukeshin të sigurt ndërsa e bënin atë gjë.
Platoni argumentonte, pra, se sofistët (dhe arti i debatit në përgjithësi) merreshin vetëm me opinionin popullor. Ata thoshin atë që e dinin se do ta bënte të lumtur turmën dhe “parimet” e tyre gjithmonë përputheshin me cilindo që po i dëgjonte. Ata hidheshin ngado që të frynte era. Për sofistët, e drejta dhe e gabuara nuk kishin aq rëndësi sa brohoritja apo e qeshura.
Sofistët nuk janë vetëm mjeshtra të retorikës (të folurit bindës), por edhe të eristizmit. Eristizmi është gatishmëria që një person ka për të përdorur çfarëdo trukesh që mundet, për të fituar një debat. Siç thotë filozofi Xhon Gilbert, “Folësi [] eristik shfrytëzon paqartësitë dhe gabimet dhe është i gatshëm të endet në një paqartësi të pafund, nëse beson se do t’i shërbejë kauzës së tij.” Me pak fjalë, eristik do të thotë ta trajtosh debatin si një sport, dhe jo një endje filozofike. Ja tre shembuj të eristikës:
Përdorimi i dilemave të rreme. Një debatues i mirë do të përpiqet të “godasë” një kundërshtar duke përcaktuar gamën e pozicioneve të pranueshme. Për ta bërë këtë, ata shpesh paraqesin dy ose disa opsione si opsionet e vetme. Për shembull, në një debat mbi ndryshimin e klimës, një sofist mund të pretendojë: “Ne duhet të ndalojmë të gjitha aktivitetet industriale tani ose të përballemi me një lloj shfarosje”. Kjo eliminon një spektër të tërë nuancash dhe masash lehtësuese.
Sulmet ad hominem. Ndonjëherë, sulmi ndaj një personi në të vërtetë mund të justifikohet filozofikisht, por shpesh përdoret për të shpërqendruar ose për të poshtëruar argumentet e një kundërshtari. Më shpesh, përdoret për të shkaktuar të qeshura bajate. Për shembull, në një debat rreth politikës ekonomike, ai mund të thotë: “Nuk do të pranoja këshilla ekonomike nga dikush që blen kostumin në Walmart”.
Drejtimi i gabuar. Ky është një prej kohësh i preferuari i politikanit të rrëshqitshëm. Kur bëhet një pyetje e sikletshme ose ballafaqohet me një argument të mirë, sofisti do t’i përgjigjet një pyetjeje të lidhur me të ose krejtësisht të ndryshme. Le të themi se një politikan pyetet për një rënie të rezultateve shkollore. Drejtimi i gabuar eristik do të ishte: “Ne kemi investuar më shumë se kushdo tjetër në shkolla dhe kemi punësuar 30% më shumë mësues.” Kjo nuk ndihmon aspak për të trajtuar problemin e rënies së rezultateve shkollore.
Çështja e sofizmave ka marrë një rëndësi të re në një epokë të mediave sociale, videove në internet dhe podkasteve. Për shembull, në qershor të këtij viti, Joe Rogan i ofroi 100,000 dollarë mjekut dhe shkencëtarit të vaksinave, Peter Hotez, nëse ai do të shfaqej në podkastin e tij për të debatuar me mohuesin e famshëm të vaksinës, Robert F. Kennedy Jr. Hotez, e refuzoi ofertën dhe rrjetet sociale morën kot. Hotez ishte një frikacak, një mashtrues ose i pasigurt për argumentet e tij. Megjithatë, ajo që ka më shumë gjasa është që Hotez njeh këshillat e Platonit.
When you host a podcast with ten million listeners, you likely don't worry about making the best arguments or discerning the truth. You want nothing but fun. Robert F. Kennedy Jr. is a talented and experienced sophist. He will never be wrong and will never lose, because he knows all the tricks of eristics. He can hijack, deflect and slide past all the science and facts Hotez can present. He will be swimming in a large pool of ad hominem attacks, false dilemmas and misdirection. And most listeners will be none the wiser. Few people are actually too late for the truth; they love the spectacle. / big think
*This article was published by bota.al and reposted by Tiranapost.al
