Modë

Jam afër 60 vjeç dhe ja pse nuk heq dorë nga rrobat e banjës bikini

Jam afër 60 vjeç dhe ja pse nuk heq dorë nga rrobat e

Teksa po planifikoja pushimet verore me shoqen time më të mirë në Ojai, kuptova se kisha nevojë për një kostum të ri banje.

Çdo vit mendoj se një kostum i ri banje do të transformojë jetën time, ose të paktën trupin tim. Unë jam në fund të të 50-tave dhe vesh vetëm bikini. Kam qenë gjithmonë e shkurtër dhe monokinit më tregojnë edhe më shumë.

Kështu që bëra atë që bëj zakonisht: porosita 10 kostume në madhësi dhe ngjyra të ndryshme. Kur mbërritën, qëndrova para pasqyrës sime dhe pashë se si më rrinin nga çdo kënd i mundshëm. Pas disa orësh, vendosa kë do mbaja.

Ende blej bikini, edhe pse jam e bombarduar me atë që shoqëria ose interneti thotë për gratë e një moshe të caktuar. Për momentin, unë zgjedh t'i injoroj dhe do të vesh bikini derisa të ndiej se nuk dua ta vesh më një të tillë, jo sepse një person që nuk e njoh më thotë se jam shumë e vjetër në moshë për bikini.

U nisëm drejt pishinës bashkë me shoqen. Komplimentuam njëra tjetrën për bikinit tona derisa realiteti goditi.

Ne ishim të rrethuara nga gra në të 20-at dhe 30-at e tyre me bikinit e tyre të vogla. Asnjë fije celuliti, asnjë gropë në lëkurën e tyre, asnjë palosje shtesë mbi kërthizët e barkut. Unë dhe Ema pamë njëra-tjetrën dhe për një moment, të dyja menduam të vinim shajet, por nuk e bëmë. U ula dhe përsërita një fjalë që ia kisha shkruar vetes në një letër njëherë: 'Krahasimi është hajduti i gëzimit'.

I kujtova vetes se kam një trup që ka kaluar trauma dhe humbje, ka lindur fëmijë dhe i ka rritur. Askush nuk duhet të jetë në gjendje të më thotë se çfarë mund ose nuk mund të bëj.

Gjëja më e mirë ishte se asnjë nga ato gra të reja dhe të bukura nuk po më gjykonte. Ato nuk u interesuan se çfarë vishja, si dukesha apo sa vjeç isha. Unë isha i vetmi që gjykoja veten.