Greqia është një histori suksesi evropian, por kryeministri i saj mund të mos marrë shumë merita për këtë në zgjedhjet e ardhshme
Kyriakos Mitsotakis, 55 vjeç, emocionohet nga kënaqësia kur rishikon katër vitet e tij në zyrën e kryeministrit grek me një listë të shpejtë arritjesh dhe suksesesh. Është e vështirë të imagjinohet, teksa ai rrëmben statistikat me diell, se ai mund të jetë gati të humbasë shumicën; megjithatë kjo është ajo që parashikojnë sondazhet.
Zoti Mitsotakis është një nga të dashurit e Brukselit. Pas trazirave të administratës së paraardhësit të tij, kur nën partinë radikale të majtë Syriza, Greqia iu afrua largimit nga euro, katër vitet e fundit kanë qenë një lehtësim i madh. Mitsotakis ka qetësuar vazhdimisht tensionin me fqinjin e tij Turqinë: ndihma e nxituar për viktimat e tërmetit të shkurtit atje ishte mendjemprehtë dhe humanitare.
Ai ka revolucionarizuar mënyrën se si qytetarët ndërveprojnë me shtetin, falë një programi mbresëlënës dixhitalizimi. Ai ka shkurtuar taksat e korporatave, ka rritur pagën minimale dhe pensionet.
Sipas tij, vitin e kaluar Greqia u rrit pothuajse dy herë më shpejt se mesatarja e eurozonës dhe parashikohet të jetë shumë përpara saj edhe këtë vit.
Pra, pse retë e errëta po rrotullohen tani rreth kryeministrit?
Një problem i madh ishte një përplasje trenash më 28 shkurt në Greqinë veriore, ku mbetën të vrarë 57 persona, shumë prej tyre në të 20-at. Greqia u trondit jo vetëm nga zia, por nga zemërimi, pasi dolën detaje për procedurat tepër të dobëta dhe pajisjet e vjetruara që kishin çuar në katastrofë. Megjithëse hekurudhat e Greqisë kanë vuajtur nga neglizhenca për dekada, përplasja iu duk shumë njerëzve se gënjeshtroi pretendimet e z. Mitsotakis për modernizimin.
Kryeministri e kundërshton këtë kritikë, duke vënë në dukje përmirësime, për shembull në gjeneratorin kryesor të energjisë elektrike të Greqisë, të cilin ai e ka privatizuar, ose për faktin se këtë vit për herë të parë të rekrutuarve në shërbimin civil u është dashur të bëjnë një provim konkurrimi. Por ai pranon se i duhet një mandat i dytë për të përfunduar punën e tij. Përplasja e trenit shërben si një detyrim për të bërë më shumë, thotë ai.
Artikull i Economist, përkthyer dhe përshtatur nga tiranapost.al