Sociale

Mënyrat sesi shkatërrohet reputacioni i kundërshtarit

Mënyrat sesi shkatërrohet reputacioni i kundërshtarit

-Çfarë është Black PR?

Është praktika ruse e përdorimit të taktikave të pandershme dhe manipuluese të marrëdhënieve me publikun për të dëmtuar biznesin ose diskretituar rivalët politikë, individë dhe entitete. Praktikat zbehin ndarjen midis çështjeve legaleve, gjysmë legaleve dhe të paligjshme. Ato përdoren nga aktorët shtetërorë, kuazi-shtetërorë dhe jo-shtetërorë. Këto praktika përfshijnë: kompromat (që përfshin materialin); zakazukha ose zakazyne stati (botime të parapaguara); dvoiniki (procesi me anë të të cilit individë me të njëjtin emër ose emra të ngjashëm me një rival zgjedhor regjistrohen si kandidatë në mënyrë që të mashtrojnë votuesit).

Sipas një raporti të ri të hartuar nga Andrew Foxall, kjo praktikë është në përdorim të gjerë në Britaninë e Bashkuar. Dhe paralajmërimi në këtë raport për përhapjen e Black PR vjen nga Shoqata Henry Jackson.

Raporti merr në konsideratë historinë e praktikës dhe se si përgjatë viteve të fundit është zgjeruar nga një taktikë të përdorur kryeisht në Federatën Ruse kundër rivalëve politikë të Vladimir Putinit në një fenomen të përdorur në Perëndim kundër bizneseve dhe biznesmenëve. Autori i raportit tregon se si roli i Londrës si një qendër për çështje civile që përfshijnë palët ruse e lë Britaninë e Madhe veçanërisht të ekspozuar ndaj shfrytëzimit.

Raporti vijon me identifikimin e rasteve për të cilat ‘Black PR’ është shfaqur në gjykatat britanike si dhe rastet në të cilat firmat e këshillimit në Britani janë mbajtur në emër të subjekteve me lidhje të ngushta me shtetin Rus.

‘Faji’ për efektet shkatërruese të Black PR është vendosur plotësisht në këmbët e një shteti kleptokratik të mbledhur nga dhe për të mirën e Vladimir Putin dhe rrethit të miqve të tij.

Një rast:

Një biznesmen përshkruan se është kontaktuar nga një specialist i PR i cili e informon se ishte paguar nga një prej rivalëve të tij për të botuar disa materiale të dëmshme për të. Specialisti i PR ishte i gatshëm të mos i botonte artikujt në këmbim të parave. Nëse biznesmeni nuk ishte i gatshëm të paguante për të parandaluar botimin e artikujve, atëherë biznesmeni mund të paguante për t'i fshirë ato pasi të ishin botuar.

Shpesh, zgjedhja më e mirë është e para, edhe pse parandalimi i publikimit nga metoda Black PR është një përpjekje e shtrenjtë. Zgjedhja e kësaj të fundit mund të jetë edhe më e shtrenjtë, sepse mund të përfshijë artikujt që botohen në anglisht, si dhe rusisht. Sapo artikulli dëmtues të botohet në anglisht, do jetë e vështirë pasi rregullatorët e huaj do të bllokojnë të gjitha bankat, kompanitë, apo të gjitha kreditë.
Jo vetëm përmes botimit të artikujve në gjuhën angleze Black PR është bërë një tipar i zakonshëm i mosmarrëveshjeve dhe transaksioneve të biznesit në Perëndim. Kjo është gjithashtu për shkak se Rusia paraqitet dukshëm në çështjet para gjykatave perëndimore. Sipas Raportit të Gjykatave Tregtare të Portland Communication 2020, Rusia ishte kombësia e tretë më e përfaqësuar për palët ndërgjyqëse para gjykatave tregtare të Londrës midis prillit 2019 dhe marsit 2020, me 32 palë ndërgjyqëse (shumica që kur Portland filloi botimin e raportit të saj, në vitin 2013) nga një total prej 808. 32 Nga 198 çështje para gjykatave tregtare, gjashtë përfshinin vetëm subjekte ruse. konsiderueshme midis rasteve.

Rasti Konkret: Kompania North-West Timber

Dikur ishte një nga kompanitë më të suksesshme për prodhimin e letrës në Rusi. Me qendër në Kaliningrad, NWTC u ndërtua nga Igor dhe Irina Bitkov gjatë fundit të viteve 1990, të cilët blenë dhe modernizuan fabrika të vjetra për të rritur prodhimin e letrës. Ndërsa kompania e tyre u rrit, ata morën hua me vlerë 158 milion dollarë amerikanë nga një numër bankash shtetërore ruse për investime në objektet e prodhimit të kompanisë në Kamennogorsk afër kufirit të Rusisë me Finlandën dhe Neman në Kaliningrad, eksklava ruse e vendosur midis Polonisë dhe Lituanisë. Aq e suksesshme ishte ndërmarrja sa që në vitin 2007, u vlerësua nga banka shtetërore Sberbank me 450 milion dollarë. Sidoqoftë, edhe atëherë Putini kishte intensifikuar përpjekjet e tij për të përqendruar pushtetin në Rusi, duke futur rregulla të reja loje. Në 2004, ai hoqi zgjedhjet demokratike të guvernatorëve rajonalë dhe prezantoi emërimin e drejtpërdrejtë nga Kremlini. Në rajonin e Kaliningradit, Vladimir Yevgorov u zëvendësua nga Grigory Boos në fund të vitit 2005. Pothuajse menjëherë, gjërat filluan të shkojnë keq për Bitkovs. Ata refuzuan të siguronin mbështetje financiare ‘vullnetare’ për parti politike Rusia e Bashkuar. Jo vetëm kaq, por ata sponsorizuan kandidatët e opozitës në zgjedhjet rajonale të vitit 2006. Vitin pasues, Irina Bitkova refuzoi një ftesë për të qenë një kandidate e Rusisë së Bashkuar në zgjedhjet e Dumës së Shtetit (parlament) të vitit 2007. Ajo që ndodhi më pas ndoqi atë që John Lough, vëzhguesi për një kohë të gjatë i Rusisë dhe një ofrues i këshillave pro bonove për Bitkovs, e quan "një model i vendosur". Në qershor të vitit 2007, një bandë kriminale rrëmbeu vajzën 16-vjeçare të Bitkovs, Anastasia, në Shën Petersburg. Ajo u mbajt për tre ditë, u drogua dhe u përdhunua, para se të lirohej pasi Bitkovs paguan një shpërblim prej 200,000 dollarësh amerikanë. Disa muaj më vonë, tre banka shtetërore (Gazprombank, Sberbank dhe VTB) kërkuan në të njëjtën kohë huatë e tyre ndaj kompanisë. Meqë kompania nuk ishte në gjendje të përmbushte kërkesat e bankave, bankat caktuan një administrator i cili shiti pasuritë e NËTC për më pak se 100,000 dollarë amerikanë subjekteve që besohet se ishin nën kontrollin e administrimit të bankave.

Në prill të vitit 2008, duke besuar se ata po përballeshin me arrestime të menjëhershme, Bitkovs ikën në Letoni dhe më pas në Turqi. Nga frika për sigurinë e tyre pasi morën kërcënime se mund të vriteshin nëse nuk ktheheshin në Rusi, ata u zhvendosën në vitin 2009 në Guatemala, një nga të paktat vende që nuk kishin një traktat ekstradimi me Rusinë. Sidoqoftë, kjo nuk e ndaloi persekutimin e Rusisë ndaj tyre. Në vitin 2013, hetuesit ruse gjurmuan Bitkovs dhe punësuan një firmë ligjore lokale për të ngritur një ankesë penale kundër çiftit, duke kërkuar ekstradimin e tyre në Rusi. Megjithëse kërkesa dështoi, Bitkovs-ët u arrestuan në vitin 2015 dhe më vonë u akuzuan për, përveç të tjerash, si pjesë të një bande kriminale. Të gjithë u shpallën fajtorë, Igor u dënua me burg 19 vjet, dhe gruaja Irina me vajzën Anastasia nga 14 vjet. Në një rigjykim në viitn 2018, Igor mori një dënim shtatë vjet por në vitin 2020 Gjykata e Apelit la në fuqi dënimet 14 vjeçare të Irina dhe Anastasia. Të gjithë kanë apeluar në Gjykatën e Lartë dhe po presin rezultatin edhe sot e kësaj dite. Në të njëjtën kohë, presioni nga Rusia ka vazhduar. Në vitin 2018, prokurorëve rusë iu dha ndihma e ndërsjellë juridike nga autoritetet e Guatemalës si pjesë e një çështje penale të hapur kundër Igor Bitkov në Kaliningrad në vitin 2009. E gjithë kjo është shoqëruar nga një përpjekje e përbashkët për të portretizuar Bitkovs si "baron grabitës të arratisur ”, do thoshtë në gjuhën shumëngjyrëshe ruse gazetari Michael "eiss. Gazeta dhe kanale televizive ruse ishin thelbësore në këtë përpjekjekundër tyre dhe duke përhapur një numër narrativash të veçanta. Njëra ishte se familja Bitkov falimentoi qëllimisht kompaninë në mënyrë që të pasurohej përmes asaj që Kommersant, gazeta kryesore tregtare e Rusisë, e quajti "makinacioneve të dyshimta". Jo vetëm kaq, në programin televiziv, të kontrolluar me emrin Vesti thuhej se shkak të "veprimeve të tyre kriminale" Bitkovs janë përgjegjës edhe për nivelet e larta të papunësisë dhe varfërisë në zonën e Neman-it.

Më shumë se një dekadë pasi Bitkovs u largua nga Rusia, kanali Rossya-1, një prej transmetuesve kryesorë televizive në Rusi, ende përgatit materiale ku thuhet se: "Qyteti mbetet në varfëri. Bitkovs morën tre miliardë rubla-para ruse me vete… për shkak të kësaj qyteti ka vdekur, familjet po shkatërrohen. "

Fushata është zhvilluar gjithashtu në mediat sociale, me agjentët rusë që punojnë për të përhapur informacione të rreme duke nxitur urrejtje kundër Bitkovs. Kjo fushatë është përqendruar nën hashtaget #BitkovsNonGrato #BitkovsNotWelcome dhe #DeportenALosBitkov #DeportTheBitkovs dhe terma që i referoheshin familjes si "kriminelë, qenër të korruptuar, dhe K***a. Si shumë fushata të tilla, llogaritë e përdorura për përhapjen e këtyre mesazheve shpesh krijohen rishtazi, nuk përmbajnë fotografi ose informacion personal, për këtë arsye ka dhe pak ndjekës ose fare. Kurdoherë që Bitkovs ose mbështetësit e tyre do të postonin foto apo statuese, këta persona me adresa false do e zbulonin menjëherë dhe do rinisnin punën.


Fillimisht Black PR iu referua praktikave manipuluese që shoqëroheshin me futjen e zgjedhjeve konkurruese në fillimin e viteve 1990. Konsulentët politikë ose të ashtuquajturit techn teknologë politikë - të cilët vepronin në emër të shtetit, ose në emër të oligarkëve të afërt me shtetin, mbikëqyrnin këto praktika. Që kur Vladimir Putin erdhi në pushtet në vitin 2000, ai ka mbikëqyrur krijimin e një kleptokracie groteske në Rusi. Kjo kleptokraci ka kërkuar të zotërojë të gjitha format e ligjërimit politik në vend dhe, duke vepruar kështu, ka centralizuar dhe sistemuar praktikat e Black PR në Kremlin. Si rezultat, tani Black PR përdoret në të gjitha aspektet e jetës, veçanërisht në biznes ku është një pjesë integrale e praktikës së përhapur të bastisjes së korporatave (reiderstvo). Black PR nuk përdoret vetëm nga Kremlini ose personat e brendshëm të regjimit. Në një vend ku është e mundur të blihet një vendim gjykate, të paguhet për një hetim tatimor në biznesin e një rivali, ose ku kreu i agjencisë kombëtare të medias në pronësi të qeverisë deklaron se "nuk ka objektivitet - vetëm përafrimet e së vërtetës nga shumë zëra të ndryshëm të jetë e mundur ”, Black PR është bërë një tipar i përbashkët i shumë mosmarrëveshjeve dhe transaksioneve të biznesit.


Si një përgjigje ndaj kësaj sfide, raporti rekomandon:
-Firmat e mediave sociale duhet të ndalojnë përgjithmonë llogaritë e lidhura me përhapjen e Black PR

-Bashkëpunëtorët e materialit gazetaresk dhe platformat e vlerësimit të rrezikut (të tilla si Doë Jones dhe Lexis Nexis) duhet të krijojnë procedura më të qarta të kontrollit dhe ankesave.

-Qeveria e Britanisë duhet të kalojë me urgjencë legjislacionin e saj të premtuar për 'regjistrimin e agjentëve të huaj'.

-Organizata Ndërkombëtare e Konsulencës për Komunikime duhet të miratojë politika dhe përkufizime të dokumentuara të Black PR.
-Në mosmarrëveshjet tregtare, gjykatat angleze duhet t'i nënshtrohen shqyrtimit më të madh të pretendimeve të bëra nga individë dhe subjekte ruse.

Përgatitur në shqip nga Tiranapost.al

Dokumenta bashkëngjitur