8 filmat më të mirë të 2024-ës për t`i parë gjatë gjithë fundjavës
E Mërkurë 29 Maj 2024, 13:57
TiranaPost
1. The Beast (Bisha)
Bertrand Bonello ka krijuar një film të guximshëm, imagjinar, për dashurinë, kujtesën, dhimbjen dhe inteligjencën artificiale që bredh në tre periudha kohore, ku secila paraqet versione të Gabrielle dhe Louis, të luajtur nga Léa Seydoux dhe George MacKay. Në një 2044 të zymtë dhe të frikshme, AI mund të përdoret për të fshirë ndjenjat e dhimbjes, një zemër të thyer, por kjo do të thotë të ripërjetosh ato kujtime për t'i fshirë ato.
2. Immaculate (I papërlyer)
Sydney Sëeeney (gjithashtu producenti i filmit) luan në këtë film horror tmerrësisht rrëqethës për një murgeshë amerikane fillestare, e cila mëson se gjithçka nuk është ashtu siç duket në një manastir italian. Ajo që është më e habitshme për filmin është gatishmëria e tij për t'i çuar gjërat në ekstreme mahnitëse. Ka momente të panumërta kur e shikon dhe mendon: 'Jo... nuk do arrijë deri këtu’ dhe më pas ndodh.
3. Civil War (Lufta Civile)
Reagimet ndaj këtij filmi ishin pothuajse janë të polarizuara. Kirsten Dunst është në qendër si një fotoreportere, e cila, së bashku me kolegët e saj – të luajtur nga Wagner Moura, Cailee Spaeny dhe Stephen McKinley Henderson – e vunë veten në rrezik të madh për të dëshmuar dhe raportuar veprimet rreth tyre.
4. Love Lies Bleeding (Dashuri Gënjeshtra Hemoragji)
Personazhi i Kristen Stewart ka një jetë të mjerueshme në fillimin e Love Lies Bleeding, siç bëjnë shpesh personazhet e Kristen Stewart. Ajo menaxhon një palestër të zymtë në një qytet të vogël, i shmanget babait të saj gangster (Ed Harris) dhe më kot përpiqet të bindë motrën e saj (Jena Malone) që t'i japë fund martesës së saj abuzive. Por gjithçka ndryshon kur një drifter karizmatike e luajtur nga Katy O'Brian i del përpara.
5. La Chimera
Filmat e Alice Rohrwacher – si filmi i mrekullueshëm, fabulistik i vitit 2018 “Gëzuar si Lazzaro” – janë të ngjyrosur me realizëm magjik. La Chimera, e vendosur në Toskanë në vitet 1980, është ndër më të mirët e saj pasi ecën në vijën midis realizmit dhe ëndrrave. Josh O'Connor luan rolin e Arthurit, një anglez që punon me një grup varresh italianë vendas për të gjetur objekte të lashta në varret etruske për t'i shitur në tregun e zi. Arthur po zhytet nga humbja e dashurisë së tij, Beniamina. Siç thotë një personazh, ai po kërkon në nëntokë për 'një derë për në jetën e përtejme' dhe nganjëherë duket se e gjen. Historia ka rrezik, krim dhe arratisje nga policia, por filmi është formësuar nga performanca prekëse e O'Connor dhe vizioni elegant i Rohrëacher, i filmuar nga kineastja e madhe Helene Louvart.
6. Robot Dreams (Ëndrrat e robotëve)
Robot Dreams është një karikaturë si asnjë tjetër. Është një prodhim spanjollo-francez dhe pavarësisht kësaj është një homazh i dashur ndaj gjallërisë së Nju Jorkut të viteve 1980. Është i animuar në një stil 2D-libri me figura, dhe megjithatë është i mbushur me detaje të vogla. Nuk ka asnjë dialog, por megjithatë është i mbushur me zgjuarsi dhe mençuri. Gjithçka ka të bëjë me një qen dhe një robot dhe është një eksplorim i pasur njerëzor i vetmisë dhe shoqërisë. Përshtatur nga romani grafik i Sara Varon dhe drejtuar nga Pablo Berger, kjo perlë e nominuar për Oskar tregon historinë magjepsëse të dy miqve që gjejnë gëzim në shoqërinë e njëri-tjetrit – dhe më pas duhet të zbulojnë nëse mund të mësojnë të jetojnë të ndarë.
7. Io Capitano (Unë kapiteni)
Pak drama migrante janë aq emocionuese, humane dhe plot dyshime sa kjo, për udhëtimin e pabesë të një djali 16-vjeçar ndërsa largohet nga Senegali në kërkim të një jete më të mirë. Matteo Garrone (Gomorrah) fitoi çmimin për regjisorin më të mirë në Festivalin e Filmit në Venecia 2023 për filmin dhe ylli i tij joprofesionist, Seydou Sarr, fitoi aktorin më të mirë të ri si Seydou imagjinar, një djalë i butë i vendosur për të shkuar në Itali së bashku me kushëririn e tij, Moussa. Çdo fazë e udhëtimit të djemve paraqet një rrezik të ndryshëm. Ata u nisën përtej Saharasë me një grup emigrantësh të tjerë. Në Libi ai burgoset dhe torturohet. Po më pas? Shiko filmin!
8. Perfect Days (Ditët perfekte)
Ju nuk do të mendonit kurrë se dikush që pastron tualetet publike për t`u ushqyer kishte gjetur sekretin e lumturisë, por Ditët Perfekte të Wim Wenders-it e kanë një argument të fortë për këtë ide. Një film në gjuhën japoneze, ndjek Hirayama (Kōji Yakusho) rreth Tokios ndërsa kryen detyrat e kujdestarisë, ujit bimët e tij, lexon romane, dëgjon muzikë rock dhe fotografon pemët. Të gjitha këto me të njëjtin zell dhe krenari të qetë. Ka sugjerime aty-këtu se si jeta e Hirayama ka ndryshuar dhe se si mund të ndryshojë në të ardhmen, por thelbi i filmit është një meditim i ngjashëm mbi qetësinë e një ekzistence të zhveshur në thelbin e saj. Gjithashtu, vetë tualetet publike janë të dizajnuara aq mirë sa që Perfect Days mund t'i kthejë ato në atraksione turistike.
