Pse shokët e moshës 17- 18 vjeç mbeten të rëndësishëm gjithë jetën
Te “Metamorfoza”, Franz Kafka shkruante se rinia është e lumtur sepse ka aftësinë për të parë të bukurën tek njerëzit dhe se ata që e ruajnë këtë aftësi, nuk do të plaken kurrë.
Një studim i publikuar së fundmi nga studiues nga Universiteti i Arkansas dhe Virxhinia në revistën shkencore Frontiers in Developmental Psychology konfirmon këtë intuitë të shkrimtarit të madh bohem.
Sipas hulumtimit, miqësitë e rinisë së hershme mbeten më të rëndësishmet në jetën e të rriturve, sepse pikërisht nga ato marrëdhëniet e para ne zhvillojmë shëndetin tonë psiko-social dhe mirëqenien tonë psikologjike. Dhe nuk ka të bëjë vetëm me lumturinë e përbashkët, por me një praktikë të vërtetë, në të cilën ne mësojmë kompetencën e duhur sociale, vlerën e ndjeshmërisë, sjellje të tilla si mirësia ose humori ose aftësia për të krijuar dhe mbajtur miqësi të vërteta. Ata që ndihen të marrë në konsideratë nga bashkëmoshatarët e tyre, duke e perceptuar veten si të barabartë në grup, do të jenë në gjendje të përshtaten më mirë në jetë dhe do të kenë vetëbesim më të fortë. Kjo do ta shtyjë që të hedhë më mirë hapin e parë të pjekurisë në jetë kur në adoleshencën e vonë (17-18 vjeç) ai largohet për të kërkuar marrëdhënie më të ngushta personale me eksplorimin e identitetit dhe intimitetit ose, siç thonë psikologët për veten.