Sipas shkencës, sekreti për një familje të lumtur është 'prindërimi dembel'
Sipas ekspertëve, sekreti i një familjeje të lumtur është i ashtuquajturi “prindërim dembel”, i cili bazohet në idenë se nuk është e nevojshme të “rrotulloni” pandërprerë rreth fëmijëve tuaj dhe të mbani kontroll të vazhdueshëm mbi atë që ata bëjnë. Prindërimi pasiv do t'i lejonte ata të rriteshin në mënyrën më të mirë të mundshme.
Ky është modeli i kundërt me atë të ndjekur nga 'prindërit helikopterë', jeta e të cilëve graviton vazhdimisht rreth asaj të fëmijëve të tyre, mbi të cilët duan të kenë kontroll të plotë. Aftësia për të luajtur dhe për të pasur eksperienca lirisht është shumë e rëndësishme për fëmijët. Në këtë mënyrë, ata mund të ndërtojnë identitetin e tyre dhe të mësojnë të menaxhojnë mërzinë. Edhe truri i tyre përfiton, pasi funksionet stimulohen për t`i zgjidhur vetë problemet.
Ky lloj prindërimi mund të ndihmojë gjithashtu në ndërtimin e vetëbesimit të fëmijës, pasi ai mëson t'i bëjë gjërat vetë dhe të marrë përgjegjësinë për veprimet e tij. Edhe kur bëhet fjalë për detyrat e shtëpisë, i takon fëmijës të menaxhojë veten dhe kohën e tij, gjë që në fund do t'i duhet ta bëjë kur të rritet.
Prindërimi dembel: mirëqenia e fëmijëve është e para
'Prindërimi dembel i lejon prindërit të jenë aty për fëmijët pa i mbytur me vëmendje,' shkruhet në Best Case Parenting.com, një faqe interneti e drejtuar nga një edukatore e fëmijërisë së hershme. 'Në vend që t'i mbani sytë çdo minutë mbi ta, është më mirë t'i lejoni fëmijët të marrin vendimet e tyre dhe të ndërhyjnë vetëm kur kanë nevojë për ndihmë.'
Një qëndrim më ndërhyrës në jetën e fëmijëve tuaj mund të jetë kundërproduktiv. Për më tepër, sapo të arrijnë adoleshencën, fëmijët mund të fillojnë të mendojnë se janë të paaftë, sepse nuk janë në gjendje të kujdesen për veten. Në këto raste është e lehtë të ndërhyjnë prindërit. Pastaj aktivizohet një rreth vicioz nga i cili është shumë e vështirë të shpëtosh.
Të jesh prind dembel nuk do të thotë të jesh i painteresuar për fëmijën tënd, përkundrazi. Një prind dembel, megjithëse u lë fëmijëve të tij të gjithë hapësirën që u nevojitet, është gjithmonë i vëmendshëm ndaj asaj që ata bëjnë. Vetëm në rast rreziku apo nevoje ai është i gatshëm të ndërhyjë. Megjithatë, ai i lë fëmijët të bëjnë gabime, sepse e di se vetëm kështu mund të mësojnë.